Potrawy z „Gry o Tron” rodem

Jestem na ogół na bakier z wszelkimi nowościami. Dr Housa i Lostów obejrzałem dopiero niedawno – wiele czasu po tym jak się wszyscy skończyli tym jarać.

Myślałem, że z „Grą o Tron” będzie podobnie. Tzn. że serial już jest zakończony i spędzę kilka nocek i go ogarnę. Przeliczyłem się… To był naprawdę straszny zonk jak okazało się, że do końca jeszcze daleko i że nie wiadomo ile będzie mi dane czekać na dalsze odcinki. Znacie to uczucie jak skończycie czytać książkę i nie wiecie, co potem ze sobą zrobić? Przeżyłem niemal to samo, gdy okazało się, że nie mogę zobaczyć dalszych odcinków. Rzecz jasna mógłbym zacząć czytać sagę, ale… jak już zacząłem serial, to nie chcę sobie mieszać w głowie. Trudno. Przerzuciłem się na… „Z Archiwum X” – jestem bardzo ciekaw jakie będę mieć wrażenia po tylu latach. Cóż… lubię sobie pooglądać to i owo w ramach relaksu, zwłaszcza po nocach. :)

Tak w ogóle to zacząłem oglądać „Grę o Tron”, żeby wczuć się w klimat książki, którą miałem zrecenzować. A mianowicie „Ucztę Lodu i Ognia”. To taka księga kucharska w klimacie sagi. Wolumen jest znacznie bardziej obszerny niż inna pozycja z tej kategorii, którą recenzowałem wcześniej na blogu. Na zdjęciu po lewej możecie zobaczyć dziecinnie prosty deser, który zrobiłem na podstawie książki. To „zimne mleko z miodem” (posypane cynamonem). Tak naprawdę zamiast miodu użyłem syropu z agawy. Dlaczego? Było tak – poszedłem do sklepu po miód. Kupiłem dziesięć innych rzeczy, a miody (o dziwo!) nie mogłem znaleźć, za to (o jeszcze większe dziwo!) znalazłem syrop z agawy. Pomyślałem, że nie chce mi się już szukać miodu i w ramach eksperymentu kupię jednak ten syrop. Tak też zrobiłem i przyznam, że to całkiem miłe nowe doświadczenie kulinarne. Mało tego syrop z agawy ma niski indeks glikemiczny i można je stosować jako zamiennik cukru.

Wracając jednak do samej książki. To pozwolę sobie wymienić jej podstawowe cechy:

• posiada piękne i kuszące zdjęcia potraw;
• oprócz przepisów zrobiona jest faktycznie w klimatyczny sposób odwołując się do sagi George’a R. R. Martina;
• niestety (albo dla ambitnych stety) niektóre potrawy wymagają posiadania bardzo specyficznych produktów – typu: ślimaki, glony, szafran;
• mimo tego, co napisałem powyżej – to większość przepisów nie jest zbyt skomplikowana i (prawie) każdy facet sobie z nimi poradzi;
• każdemu fanowi „Gry o Tron” powinna umilić oczekiwanie na kolejne odcinki. :)

Zresztą, żebyście mogli sami się przekonać czy warto zaopatrzyć się w tę książkę wrzucam fotkę jednego z ciekawszych przepisów. Mam nadzieję, że Wydawnictwo Literackie mnie za to nie zabije. Ale chyba nie powinno. ;)

Ten wpis powstał dzięki współpracy, którą podjąłem z Wydawnictwem Literackim. Nikt jednak nie wpływał na treść mojej recenzji. :)

---

O AUTORZE Cześć, nazywam się Tomasz Saweczko (aka Łysy, na insta @yourbaldy), z wykształcenia jestem matematykiem. Nie jestem ani pakerem, nie chodzę do kosmetyczki co drugi dzień, ani nie traktuję ulicy jak wybiegu. Zaś męskie dbanie o siebie, to dla mnie coś więcej niż tylko wygląd... Czytaj więcej!